Cucarachas (kakkerlakken) en patiëntcare

Na twee dagen op de hun heb ik volop verhalen voor jullie. Zoals jullie eerder hebben kunnen lezen lopen de kakkerlakken gewoon vrijelijk rond en is t erg normaal dat de 3e verdieping tegen de middag vol met duiven zit (wat je wel eens ziet gebueren als je wat brood rondstrooit op de Dam).
Om te beginnen de afdeling zelf. De vrouwen liggen met zijn 4'en op een kamertje net ietsjes groter als normale eenpersoonskamers in Nederland (ong 8 vierkante meter). De bedden zijn redelijk oud (jaren 50) en ze liggen op een lakentje wat gewoon er los opgegooid is. Infuuszakken liggen los naast de patiënten en familie mag voor drinken en eten zorgen (ze krijgen wel iets vanuit een karretje, maar niet genoeg om echt aan te sterken en ze moeten wel zelf voor eigen bord en beker zorgen). 
De ochtend begint met visite lopen, t enige beetje privacy daarbij is dat de familie wordt weggestuurd (zelfs van t 16-jarig meisje wat duidelijk nog geen beslissingen voor zichzelf kon maken 4 uur na haar bevalling). En lopen ze iedereen langs. Wanneer patiënten er even niet zijn, wordt gerust therapeutisch relevante info aan haar buurvrouw gegeven om dat even door te geven, wanneer de desbetreffende patiënt weer op de afdeling is. Ook wanneer er iets mis is gegaan met t lab, wordt doodleuk gevraagd of de patiënte aan de familie wil vragen dat even te regelen. Want dat doen wij artsen en verpleegkundige niet. 
Vandaag mocht ik de vrouwen onderzoeken die naar huis gaan. Dat gaat in hoog tempo. In een kamertje achter een gordijn staan 2 onderzoeksbanken (waarvan slechts 1 een soort van beensteunen heeft). Deze worden bezet, waarna alvast een tweetal andere vrouwen achter het gordijn mogen omkleden (terwijl de huidige patiënten nog onderzocht moeten worden). Bij het lo wordt gekeken of de baarmoeder is ingeinvolueerd (kleiner geworden) om vervolgens een vaginaal toucher te doen. Heel fijn van de DGO lessen, maar om materiaal te besparen krijg je maar 1 (soort van) steriele handschoen (spreiden van lippen en vinger inbrengen allemaal met dezelfde hand!) en van rustig aan doen en even stoppen als de patiënte pijn aangeeft is geen sprake. Er wordt stevig doorgeduwd en vooral doorgewerkt, want toen ik net 2 min bezig was met voelen, werd me verteld dat ik wel een beetje langzaam ben. De rest van de dag is voor mij wat saai, want dan schrijven ze alles op en daar is mijn Spaans nog niet goed genoeg voor. Ik probeer dan wat dossiers te lezen, maar de handschriften zijn verschrikkelijk! Ze bestaan ook uit allemaal losse blaadje op een clipboard (of als die op zijn een soort envelop). Veel dingen om aan te wennen dus. Ik moet elke ochtend om 6.45 aanwezig zijn, maar mag gelukkig rond 15 uur weer naar huis. Ik moet helaas wel elke 4 dagen een 'turno' draaien (wat helaas ook 4 keer in t weekend valt). Officieel is dat van 3 uur s middags (sommige beginnen zelfs gewoon om 7 uur) tot 3 uur s middags de volgende dag. Ik mag gelukkig wel s ochtends weer naar huis, waar ik van de hitte waarschijnlijk toch niet echt kan slapen, maar dat gaan we zien. M'n eerste dienst is as zaterdag. Verder draai ik de komende weken van moeders net na bevalling, naar zwangere vrouwen met hoog risico (pre-eclampsie enz), naar SEH, naar de verlosafdeling om te eindigen bij gynaecologie algemeen.  
Dat was wel weer genoeg voor vandaag dacht ik zo. Hopelijk is alles goed met jullie en gaan we wat medailles winnen op de Olympsiche Winterspelen :-). 
Xox