Afscheid

Hoi allemaal, een heel kort laatste berichtje vanuit xela.
Ik heb vandaag mijn laatste dag in ICA gehad. En ik moet zeggen dat was erg zwaar. Afscheid nemen van iedereen is zo ongelofelijk zwaar na 8 weken. Eerst was hte afscheid nemen van de kliniek. Van patienten. Wat natuurlijk een beetje raar klinkt, maar sommige patienten zag ik elke week een keer of 3, dus van hun moest ik ook afscheid nemen. Daarna mijn geweldige speech. Ik heb mijn ouders beloofd hem te postten, maar aangezien ik nu niet zo veel tijd heb, doe ik dat later.
Hoewel hij niet al te goed ging, kreeg ik wel een groot applaus. Het volgende punt was afscheid nemen van de dokter, die steeds meer in me aan het vretrouwen is en me zoveel geleerd heeft.
Om 1 uur moest ik afscheid nemen van de meeste leraren. Hoewel ik ze niet allemaal erg goed ken, zijn er best veel (meer dan ik verwachtte) waar ik toch een band mee heb gekregen.
In de middag heb ik mijn laatste lessen gehad met gato. We hebben een groot gedeelte van de imperfecto de subjuntivo afgekregen en daarna vele (200!) geoefend, met alle tijden die ik geleerd heb. Het geluid van mijn laatste bel zou ik niet snel kunnen vergeten. Gato had een erg mooie afscheidsspeech voor me.
Vervolgens afscheid nemen van Jeft. En daarna op naar mont blanc om de spullen te kopen voor mijn afscheidsdinner. Ik ga namelijk pannekoeken maken. Dat was best provesorisch, er werden kastjes opengebroken, beslag met klonten gemaakt, maar uiteindelijk toch erg lekkere (al zeg ik het zelf) pannekoeken gemaakt. En de rest van de studenten vonden het ook erg geslaagd.
Daarna was er een theaterstuk, een soort satire waarin ik een hoofdrol mocht spelen. Er werden vele grapjes gemaakt over blanca die een dokter speelde, mijn man versierde en er werd op het eind een ei (gelukkig niet echt) op mijn hoofd kapot geslagen om de kwade geesten te verdrijven. Vervoglens was het tijd om van Carlos en gato afscheid te nemen. Ik heb 2 recommendatie brieven gekregen van de school voor mijn vrijwilligerswerk in de kliniek en de school en Enrique had daar ook een erg mooi praatje bij. Een mooi afscheid. Zaterdag afscheid van de familie met taart en kado'tjes van beide kanten. Ook voor de laatste keer uit geweest en daar zelfs karaoke gezongen! Gezellie.
Toen was het echt tijd om van mijn vrienden afscheid te nemen. En vooral van de duitsers was moeilijk. Aangezien we het langst met elkaar hebben opgetrokken (wij zijn de oude garde). Hoewel ze me veel gepest hebben, ga ik ze missen!
Goed ik ben nu in pana en ht is echt super mooi. Ik ben blij dat ik deze stop heb gemaakt. Heb heerlijk bij het meer gegeten en ben nu gewoon aan het chillen. Morgen naar guate en dan morgennacht (of overmorgen heel erg vroeg in de morgen) naar het vliegveld voor mijn definitieve vlucht naar huis.
Tot snel allemaal!