Party :D
Door: Blanca
Blijf op de hoogte en volg Blanca
01 April 2010 | Guatemala, Quetzaltenango
Hoi lieve lezertjes,
Anoek is weer veilig aangekomen in Nederland en ik zit dit te schrijven in de patio van m'n nieuwe huisje, waar ik een eigen keuken heb en voor mezelf moet koken. Ik ben super gelukkig hier weer terug in Xela te zijn en m'n eigen plekje gevonden te hebben.
Eerst terug naar Mexico, na Oaxaca zijn we naar Puerto Escondido, het strand gegaan. Super lekker na al die vele dagen lopen, rennen en vliegen van hot naad her. Helaas was het veel, maar dan ook veel, te warm. Wel 30 graden in de schaduw! Dus natuurlijk ben ik op m'n eerste dag volledig verbrand. De volgende dagen toch maar wat minder in de zon zitten. Verder een heel leuk hostel, enkel met een ongelofelijk irritante schrijver die net z'n boek had afgekregen, dus nu iedereen zat te vervelen omdat hij niks meer te doen had. Het regelen van buskaartjes naar Mexico ciudad (onze laatste stop) was nog lastig. We moesten helemaal naar een terminal aan de andere kant van het stadje. Daar bleek dat kaartjes voor zaterdag uitverkocht waren! De andere maatschappij was dicht, maar zou morgen open zijn. Volgende dag wij vol goede moed naar de terminal terug, weer dicht. Of we morgen om 7 uur 's ochtends konden langskomen. We waren best wanhopig bij toen, aangezien dot vrijdag was en we de volgende dag wilden vertrekken. Toen we 's ochtends aankwamen bleek hij weer dicht t zijn! WTF! Ik had niet veel zin om weer in het winkeltje te vragen, maar toch maar gedaan. Daar bleek gelukkig dat de mensen van het winkeltje kaartjes konden verkopen, Yes!
Die reis naar de hoofdstad was ook nog memorabel. We hadden besloten voor een tweede klas bus te kiezen, dat was te zien ook! Allemaal krassen en gaten in de bus, hij leek wel uit de oorlog te komen! Later kwamen we achter hoe dat kwam, niet door overvallers of geweerschoten; nee, de buschauffeur reed zowat door de bomen heen! Hierdoor kwam Anoek ook meerdere keren met blaadjes in haar mond te zitten, de bomen kwamen gewoon door het raam naar binnen!
Na een 16-urige busrit eindelijk in Mexico ciudad. Daar hebben we het grote plein met het paleis en de grote catedraal gezien (super mooi) en ons hostel. Wat echt super chique is, met keycards om je kamer in te komen en super mooie douches. Na een korte slaappauze zijn we naar een ander gedeelte van de stad gegaan (Mexico ciudad is echt enorm!), om het Frida Khalo museum te zien, heel indrukwekkend aangezien er ook foto's van haar hingen. Dat maakte haar veel echter.
Daarna met een wandeltje naar het metrostation, om weer naar het hostel te lopen. Daarna hebben van daar tot Tokyo gezocht naar een winkel. Nergens! Het was dan ook wel Palmzondag. Dus onze maaltijd bestond uit magnetronspaghetti en domino's pizza. Vervolgens vroeg slapen, ik zou namelijk de volgende dag al vroeg vertrekken.
Dat was ook nog een gedoe, ik dacht namelijk meer dan genoeg tijd te hebben. Niet dus, Anoek en ik moesten rennen voor de bus (met m'n grote rugzak op!) en ik zat er nog maar net in, toen de bus vertrok. De busreis was lang, maar verder zonder moeilijkheden. Ik was alleen helemaal gekleed voor de kou (Anoek en ik bevroren zowat in onze eerste busrit), maar de verwarming stond aan! Het was wel weer spannend om zelf de weg te vinden in Tapachula. Gelukkig ging alles goed en zelfs de douane ging super makkelijk, zonder ook maar iets te betalen :).
De reis naar Xela was best lang, maar zeker de moeite waard. Toen ik eindelijk in Xela kwam, voelde ik meteen het bekende: ik-kom-weer-thuis gevoel. Dat werd versterkt doordat mijn oude familie, zonder enkele waarschuwing vantevoren, mij in huis hebben genomen! Die dag volgde nog meer goed nieuws: er was een appartement vrij :D. Eindelijk m'n eigen plekje hier.
Verder heb ik hier nog niet zo veel gedaan. Het was geweldig alle leraren weer te zien en ook om Didde weer te zien! Super gezellig, ben ik toch niet helemaal alleen. Vandaag bleken alleen opeens heel veel winkels gesloten te zijn, oeps. Dat is wel balen als je je eigen almuerzo moet maken en niks in huis hebt. Gelukkig heb je altijd de enorme familia dispensa die open is :). Dus ik ga nu maar eens voor een paar dagen boodschappen doen, want ik weet niet of de dispensa morgen ook nog open is.
Dikke knuffel en vergeet niet: zon is niet alles, maar wel een heleboel :-P.
Anoek is weer veilig aangekomen in Nederland en ik zit dit te schrijven in de patio van m'n nieuwe huisje, waar ik een eigen keuken heb en voor mezelf moet koken. Ik ben super gelukkig hier weer terug in Xela te zijn en m'n eigen plekje gevonden te hebben.
Eerst terug naar Mexico, na Oaxaca zijn we naar Puerto Escondido, het strand gegaan. Super lekker na al die vele dagen lopen, rennen en vliegen van hot naad her. Helaas was het veel, maar dan ook veel, te warm. Wel 30 graden in de schaduw! Dus natuurlijk ben ik op m'n eerste dag volledig verbrand. De volgende dagen toch maar wat minder in de zon zitten. Verder een heel leuk hostel, enkel met een ongelofelijk irritante schrijver die net z'n boek had afgekregen, dus nu iedereen zat te vervelen omdat hij niks meer te doen had. Het regelen van buskaartjes naar Mexico ciudad (onze laatste stop) was nog lastig. We moesten helemaal naar een terminal aan de andere kant van het stadje. Daar bleek dat kaartjes voor zaterdag uitverkocht waren! De andere maatschappij was dicht, maar zou morgen open zijn. Volgende dag wij vol goede moed naar de terminal terug, weer dicht. Of we morgen om 7 uur 's ochtends konden langskomen. We waren best wanhopig bij toen, aangezien dot vrijdag was en we de volgende dag wilden vertrekken. Toen we 's ochtends aankwamen bleek hij weer dicht t zijn! WTF! Ik had niet veel zin om weer in het winkeltje te vragen, maar toch maar gedaan. Daar bleek gelukkig dat de mensen van het winkeltje kaartjes konden verkopen, Yes!
Die reis naar de hoofdstad was ook nog memorabel. We hadden besloten voor een tweede klas bus te kiezen, dat was te zien ook! Allemaal krassen en gaten in de bus, hij leek wel uit de oorlog te komen! Later kwamen we achter hoe dat kwam, niet door overvallers of geweerschoten; nee, de buschauffeur reed zowat door de bomen heen! Hierdoor kwam Anoek ook meerdere keren met blaadjes in haar mond te zitten, de bomen kwamen gewoon door het raam naar binnen!
Na een 16-urige busrit eindelijk in Mexico ciudad. Daar hebben we het grote plein met het paleis en de grote catedraal gezien (super mooi) en ons hostel. Wat echt super chique is, met keycards om je kamer in te komen en super mooie douches. Na een korte slaappauze zijn we naar een ander gedeelte van de stad gegaan (Mexico ciudad is echt enorm!), om het Frida Khalo museum te zien, heel indrukwekkend aangezien er ook foto's van haar hingen. Dat maakte haar veel echter.
Daarna met een wandeltje naar het metrostation, om weer naar het hostel te lopen. Daarna hebben van daar tot Tokyo gezocht naar een winkel. Nergens! Het was dan ook wel Palmzondag. Dus onze maaltijd bestond uit magnetronspaghetti en domino's pizza. Vervolgens vroeg slapen, ik zou namelijk de volgende dag al vroeg vertrekken.
Dat was ook nog een gedoe, ik dacht namelijk meer dan genoeg tijd te hebben. Niet dus, Anoek en ik moesten rennen voor de bus (met m'n grote rugzak op!) en ik zat er nog maar net in, toen de bus vertrok. De busreis was lang, maar verder zonder moeilijkheden. Ik was alleen helemaal gekleed voor de kou (Anoek en ik bevroren zowat in onze eerste busrit), maar de verwarming stond aan! Het was wel weer spannend om zelf de weg te vinden in Tapachula. Gelukkig ging alles goed en zelfs de douane ging super makkelijk, zonder ook maar iets te betalen :).
De reis naar Xela was best lang, maar zeker de moeite waard. Toen ik eindelijk in Xela kwam, voelde ik meteen het bekende: ik-kom-weer-thuis gevoel. Dat werd versterkt doordat mijn oude familie, zonder enkele waarschuwing vantevoren, mij in huis hebben genomen! Die dag volgde nog meer goed nieuws: er was een appartement vrij :D. Eindelijk m'n eigen plekje hier.
Verder heb ik hier nog niet zo veel gedaan. Het was geweldig alle leraren weer te zien en ook om Didde weer te zien! Super gezellig, ben ik toch niet helemaal alleen. Vandaag bleken alleen opeens heel veel winkels gesloten te zijn, oeps. Dat is wel balen als je je eigen almuerzo moet maken en niks in huis hebt. Gelukkig heb je altijd de enorme familia dispensa die open is :). Dus ik ga nu maar eens voor een paar dagen boodschappen doen, want ik weet niet of de dispensa morgen ook nog open is.
Dikke knuffel en vergeet niet: zon is niet alles, maar wel een heleboel :-P.
-
01 April 2010 - 18:58
Bas:
Het klinkt weer fantastisch! En een beetje zon is wel lekker, hier al weer een aantal dagen regen...:(
xx -
01 April 2010 - 19:59
Anne-lena:
Aha! Ik moet ook eerst je site lezen voordat ik je mailtjes stuur waarin ik allemaal vragen op je afvuur:P
Tot snel!
Liefs,
Tu amiga -
02 April 2010 - 12:21
Roos:
nee zon is niet alles. maar wel lekker. vandaag is het hier eindelijk een beetje mooi weer. het is goede vrijdag en heel groningen zit vol met bussen vol duitsers! ik vlucht straks dus gauw naar nijmegen.
nu nog proberen of ik anoek te pakken krijg.
veel plezier in je eigen huisje. super dat het eindelijk gelukt is.
xx -
05 April 2010 - 07:50
Thea:
Hey Blanca,het is leuk om weer iets van je te lezen. Heb het superdruk door de verhuizing maar probeer je toch te volgen ;)
rigen almuerzo maken als je niets in huis hebt is lastig, maar een troost... boerenkool is dan net zo lastig :-D -
05 April 2010 - 19:56
Amal:
Hoi lieve Bibi,
wat een mooi wijs einde. Welcome to the real life. Je klinkt gelukkig tevreden en blij met alles wat je mee maakt. he grote meid. Je zal later erom lachen. Zorg goed voor jezelf en vooral gezond eten. Niet dat 'domino pizza's.v.p. En vergeet niet wij houden van jou en denken aan jou.
dikke knuffel,
Amal -
08 April 2010 - 10:17
Anoek:
Heee Blanc,
wat raar om weer gewoon vanuit Nederland te reageren...leuk om te lezen en fijn dat je een superappartementje hebt in Xela:) Veel plezier nog, geniet ervan en tot over een paar weekjes!
dikke kus, Anoek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
