Rainbow mountain en protesten

Hola allemaal,

Afgelopen weekend ben ik naar Rainbow mountain geweest. Dit is een berg die door erosie allemaal verschillende kleuren heeft gekregen als een soort van regenboog van aardekleuren. Om dit het beste te bekijken klim je de naastgelegen heuvel vinicunca op, welke wel 5100m hoog is. Een stevige klim dus. Maar voor de 'watjes' werden er elke 10m paarden aangeboden die je omhoog konden brengen. Samen met Dragana wilden we ons niet laten kennen, dus we zijn heel rustig omhoog gewandeld. Gelukkig hadden we prachtig weer, maar desondanks was het vrij koud boven op de berg. Het was het zware werk wel waard, wat een uitzicht! Naast de Rainbow mountain hadden we ook uitzicht op de prachtige gletsjer van Ausangate. Moe, maar zeer tevreden kwamen we om 19 uur weer in cusco aan. Zondag lekker rustig aan gedaan na alle inspanningen, maar wel heerlijke crepes gegeten: ene helft witte chocola met aardbeien, andere helft donkere chocola met banaan met daarboven een grote bol vanille-brownie ijs. Smullen!

Vorige week donderdag voor het eerst op outreach geweest. Dat doen ze om een van de verder gelegen klinieken van Es Salud te bevoorraden. Wat er vooral meeging was een hele lading antibiotica en pillen tegen een hoge bloeddruk. De rest van de dag heb ik meegedraaid in het kliniekje, waarvan vooral het doel is om de echt zieke mensen door te sturen naar het ziekenhuis in Cusco en de andere mensen met antibiotica naast huis te sturen. Lekker veel longen kunnen luisteren, maar zoals je kunt begrijpen was ik zelf niet heel enthousiast dat iedereen met een verkoudheid met antibiotica naar huis werd gestuurd.

Op de spoedeisende hulp (SEH voor Anne-lena ;-p) heb ik ook de eerste verkeersslachtoffers binnen zien komen. In principe doen ze de opvang volgens hetzelfde ABCD principe als in Nederland, alleen gaat alles een stuk minder gestructureerd. Daarnaast is (voor mij iig) vaak niet duidelijk wie nou de leiding heeft. Ik mag helaas geen eigen patiënten zien, maar ik heb inmiddels vrienden gemaakt met een van de coassistenten die me mee op sleeptouw neemt en altijd erg blij is om mijn mening over te nemen en aan zijn bazen door te geven. Helaas doen ze hier 1 keer in de 4 dagen een SEH-dienst (boven op hun normale diensten), dus tref ik hem niet vaak.

Maandag was Lucia natuurlijk jarig en ik heb gezellig met haar en Oma geskyped. Helaas konden de lekker taartjes die Lucia had meegebracht niet mee verstuurd worden via internet.

Vandaag en morgen zijn ze aan het staken (blijkbaar is dit het seizoen voor de opstanden). Als ik het goed begrijp gaat het vooral over loonsverhoging voor leraren en het is ook een protest tegen alle corruptie. Ze hebben alle hoofdwegen afgesloten (met stenen, afval en mensen) en alle winkels, scholen en bedrijven zijn gesloten. Er rijdt helemaal geen openbaar vervoer. De taxi's die in het gat zijn gesprongen van het uitvallen van OV worden uitgejoeld, met stenen bekogeld en soms worden zelfs de banden lek gestoken. Natuurlijk is het ziekenhuis wel gewoon open, maar het was wel een beetje spannend om door alle barricades naar het ziekenhuis te lopen. In de loop van de dag gingen overigens stiekem wel een paar winkels open (luiken bleven dicht, maar bijvoorbeeld de deur wel open).

Inmiddels ben ik alweer bijna op de helft van mijn coschap. Ik begin wel al stiekem uit te kijken naar het reizen over een maandje!

Groetjes,
Blanca